Verrassend
Meester had al een paar dagen geleden aangekondigd
dat deze zaterdagavond een verrassing te wachten stond. Zoals het de Meester
betaamt, werd de verrassing zelf mij uiteraard pas duidelijk toen we in de directe
omgeving van club Doma reden. Meester en ik waren al eens eerder te gast geweest
in deze prachtige SM-club, maar op deze zaterdagavond had ik hier niet aan gedacht.
Ikzelf had bij het woordje 'verrassing' eerlijk gezegd gedacht aan heel andere
dingen, maar toen wij eenmaal voor de deur van de club stonden vond ik het wel
reuze spannend. Ik probeer mij altijd zo waardig mogelijk te gedragen, maar
dat kan in mijn geval nou eenmaal niet zonder ook uit te dagen of soms tegen
te sputteren. Ook heb ik nogal de onhebbelijke gewoonte om te proberen iemand
op het verkeerde been te zetten, in billen te knijpen, sarcastische lachjes
uit te delen en nog meer van dat soort eigen streken. Gelukkig houdt mijn Meester
wel van een uitdagende slavin, maar ik moet zeker wel oppassen niet te ver te
gaan. Want ik wil mijn Meester niet boos maken, niet voor schut zetten en zeker
niet teleurstellen. Ik moet er niet aan denken dat zoiets zou gebeuren, ik denk
dat ik mij echt geen raad zou weten. Maar goed, ik dwaal af..
Uiteraard wist ik wel dat we in SM-sfeer zouden uitgaan, dus over mijn kledingkeuze
hoefde ik niet in te zitten. Hooguit over het feit dat het buiten wel een beetje
koud was en ik hoopte binnen weer snel opgewarmd te worden :-)
De deur ging met een zwaai open en de gastvrouw verwelkomde ons hartelijk. Meester
ging uiteraard voor en ik vind dat heel fijn omdat ook dit iets is, wat mijn
status naar iedereen bevestigd. Wat mijn gevoel erbij bevestigd, dat ik slavin
van Hem ben. Ik sloot de deur achter mij nog net niet, want ik zag wat gasten
uit een busje stappen en richting ingang komen. Dus trippelde ik achter Meester
aan en groette de gastvrouw terug. We konden meteen doorlopen naar de kleedruimte
om daar onze jassen en Meesters koffer te stallen.
Bij binnenkomst in de clubruimte viel mijn mond eventjes open want er waren
al aardig wat mensen aanwezig. En het leuke was dat er dit keer veel onbekenden
bij waren. Omdat Meester en ik best wel vaak uit gaan kennen we daardoor ook
heel wat mensen, maar bij deze groep zat werkelijk amper een bekende. Buiten
de eigenaars van de club dan. Ik besloot dat ik me misschien maar beter even
wat rustiger kon houden en me verschuilen achter Meesters brede rug, totdat
ik de meesten bekeken en ingeschat had (jaja, ik ben echt een kat-uit-de-boom-kijker
in zo'n geval).
Bij de bar gekomen werden we verrast met een heerlijk glas champagne dat de
gastvrouw ons aanbood. Dat hielp wel een beetje tegen mijn opkomende bibberaties
en mocht ik zowaar van Meester naast Hem op de bank plaatsnemen. "Drink
maar eventjes rustig op, raven. Ik wil je eventjes gezellig naast mij hebben,
dus geniet er maar van" zei Meester en proostte met mij. Eigenlijk was
ik wel een beetje verbouwereerd dat ik zomaar naast Meester op de bank mocht
zitten, maar ik liet mij dit voorrecht niet zomaar voorbijgaan dus nam ik een
flinke slok en genoot. Alleen hoopte ik dat ik niet de hele avond op gelijke
hoogte mocht/moest zitten bij Meester, want dan voel ik mij alleen maar ongemakkelijker
eigenlijk. Zelfs wanneer we thuis zijn, zit ik bijna altijd op de grond aan
Meesters voeten. Zelfs als er visite komt, die het vaak amper opmerkt wanneer
ze geen ingewijden zijn.
Even later kwam de clubeigenaar John ook nog eventjes
bij ons zitten en was al snel met Meester verdiept in een goed gesprek. Dat
gaf mij even de gelegenheid de ruimte en de aanwezigen verder te bekijken vanonder
mijn wimpers. Zo kon ik vanaf deze plaats ook bekijken wie er nog meer binnenkwamen.
Twee Meesteressen met hun slaven werden begroet door bekenden en toen de gastvrouw
hen vroeg of ze ook een glaasje champagne lustten, accepteerden zij deze alleen
voor henzelf. Hun slaven mochten een glaasje water drinken. Potverdikke zeg,
dan kwam ik er toch maar mooi vanaf bij mijn Meester.
Meteen kreeg ik de drang om dan ook maar te proberen hoe ver mijn geluk zou
reiken en ik bedacht dat ik misschien wel een sigaret zou mogen roken. ik probeerde
voorzichtig Meesters aandacht te trekken zodat ik het kon vragen.( Zomaar in
de rede vallen, dat kan natuurlijk niet. Zelfs niet bij deze soms wat brutale
slavin, ik weet echt wel hoe mijn Meester het graag heeft). Maar helaas, de
heren waren nog gezellig in gesprek, dus richtte ik mijn blik maar weer op de
aanwezigen.
Een slaaf werd in een kooi gezet door zijn Meesteres. Hij had een kap over zijn hoofd en een rubber broekje aan waar zijn pik mooi in uit kwam. Aan de stand hiervan was te zien dat deze slaaf het totaal geen probleem vond om hier gestald te worden. Hij werd er duidelijk knap geil van en dat ging niet over toen er zo af en toe een venijnige hand hem stevig in zijn ballen greep. Na een paar minuutjes kwam er weer een aantal gasten binnen, dus moest John zich weer aan zijn taken kwijten. Dit greep Meester aan om mij de opdracht te geven om nog eens wat te drinken te halen aan de bar. Alleen was ik natuurlijk niet de enige die wat wilde bestellen, dus ik moest braaf even wachten. Toen ik echter even bij de gastvrouw stond te kletsen bij de ,bar, voelde ik een heerlijk lijf tegen mijn billen aan. Ik keek om en zag Meester grijnzen. "Schiet je een beetje op, slavin?" Ships dacht ik, als ik nou maar niet te brutaal of te langzaam geweest ben, maar gelukkig bleef het hier bij. De gastvrouw haalde een pakje sigaretten tevoorschijn en keek mijn Meester aan. "Mag jouw slavin deze sigaret voor mij aansteken, Meester Bert?"
Mijn hart maakte een sprongetje, joepie...ik mocht
roken! Diep inhaleren zou ik, flinke teugen eruit zuigen zou ik, roken zou ik!!!
Verwachtingsvol keek ik Meester aan, trok mijn aller- allerliefste gezicht en
fluisterde: "Toe Meester, mag ik?"
"Nou, vooruit" zei Meester. "Steek jij die sigaret dan maar even
aan voor deze dame"
Met een dankbare blik naar de gastvrouw pakte ik de sigaret en stak hem aan.
Meteen zoog ik mijn longen vol met de heerlijke stank en blies vergenoegd en
langzaam uit. Nogmaals nam ik een flinke haal en voelde een lekker gevoel over
mij heen komen. "Zeg, lukt het? Ik bedoel aansteken hoor, niet oproken!"
Ik keek naar het gezicht van de gastvrouw, die mij nu aankeek en haar hand uitstak
naar de sigaret. Ik was haar al totaal vergeten en had eigenlijk brutaalweg
aangenomen dat ik die hele sigaret gewoon kon oproken. Ik dacht schijnbaar gewoon
dat ze mij een handje wilde helpen in mijn rookbehoefte door mij lang de tijd
te geven de sigaret 'aan te steken' tot ie op was :-) Verschrikt keek ik Meester
aan en verontschuldigde mij. "Meester, ik heb zelf ook zo'n trek in een
sigaret. Ik heb nog niets gerookt vandaag en zou het heerlijk vinden als ik
mijn 1e sigaret zou mogen roken" Meester keek mij bedenkelijk aan en ik
probeerde mijn blik weg te draaien. Als Hij mij op die manier aankijkt als ik
zo'n vraag stel, voel ik mij altijd heel klein worden. Hij bepaalt hoeveel en
wanneer ik mag roken waar ik het soms best wel moeilijk mee heb, maar wat misschien
gek genoeg ook heel goed voelt. Je bent nou eenmaal bezit of niet hè
;)
Voordat wij elkaar leerden kennen, rookte ik naar bui en behoefte.. veel dus.
Echter al kort na onze eerste ontmoeting, bleek Meester ook hierin een Meester
te zijn. Een Meester in het terugdringen van mijn rookgewoonten. Al tijden mag
ik hooguit 3 sigaretten per dag, maar op het moment dat ik dit verhaal vertel,
zit ik op de grens van 2 sigaretten. Met voor hele speciale gevallen een uitschieter
naar 3 sigaretten dus.
Af en toe heb ik daar behoorlijk moeite mee, zou ik soms het liefste gillen
en stampen als een verwend kind. Of krijg ik de neiging om vreselijk te gaan
lopen klieren en uitdagen. Soms ook om anderen lekker te knijpen of te pesten.
Gewoon, omdat ik dan mijn frustratie hierover ff moet uiten. Tsja, je bent verslaafd
of je bent het niet. Zelfs met 2 a 3 sigaretten per dag ben ik dus nog verslaafd.
"Mmmmm, wacht nog maar eventjes met roken, raven" grijnsde Meester
en knipoogde naar de gastvrouw, die het vast ook heeeeeel vermakelijk vond,
Grrrr…
Om mijzelf een houding te geven, pakte ik de glazen
maar aan van de barman en overhandigde Meesters glas op de door Hem gewenste
wijze. Ook al zoiets.... soms komt dat eigenwijze gevoel in mij naar boven en
vergeet ik het gewoon expres. Dan wil ik het gewoon doen zoals ik het op dat
moment wil. Maar gelukkig haal ik er juist een heerlijk gevoel uit, wanneer
ik het glas met een mooi gebaar kan overhandigen. Dan geniet ik van het slavin
zijn, slavin zijn van mijn Meester.
Maar goed, wat erin komt, moet er ook weer uit, dus stelde ik nu maar een andere
vraag aan Meester, namelijk of ik eventjes naar het toilet mocht. (Ja, ook dat
moet ik altijd eventjes vragen. Meester wil niet ineens Zijn slavin kwijt zijn
en Zich moeten afvragen waar ik uithang. Of zou Meester soms gewoon voelen dat
ik ook wel eens probeer te donderjagen onder het mom van 'plassen' ?
Helaas ook deze keer kreeg ik te horen dat ik hiermee nog maar eventjes moest wachten. ? Ik kon het toch vast nog wel eventjes ophouden? Net toen ik het antwoord van Meester eventjes liet bezinken (en inwendig stond te grommen), dook er een bekend gezicht op wat mij schaterlachend aankeek. Een bevriende Meesteres die ondertussen binnen gekomen was had dit voorval schijnbaar gehoord en vond het reuze vermakelijk dat ik én nog niet mocht roken én nog niet mocht plassen. “Wat ben je toch een zeikerdje, raven!” grijnsde ze. Gelukkig was het slechts plagen en nadat Meester en zij elkaar hartelijk hadden begroet, kreeg ik ook nog even een knuffel van haar. Ik besloot mijn ongeduld nog maar even in de hand te houden, zeker ook omdat Meester weer naar onze plaats liep en mij in het voorbijgaan meetrok :-)
Een luide stem klonk nu door de clubruimte en het bleek de stem van de clubeigenaar te zijn die meldde dat het buffet geopend was en iedereen zijn/haar bordje kon (laten) vullen. Meester gaf mij opdracht om eens eventjes wat lekkers voor Hem te gaan halen, want ook daar heeft Hij een slavin voor. Die heeft Hij gelukkig niet alleen om de hele tijd op haar gat te zitten :-) Ik was ergens wel blij dat ik dit mocht gaan doen, want A: nieuwsgierig als ik ben, wilde ik wel even rondkijken in de rest van de ruimte en B: ik had al trek gekregen na alles wat ik voorbij zag komen en C: ik strek graag mijn benen (maar daarover een andere keer meer). En oh ja, natuurlijk mag ik dit zeker niet vergeten: uiteraard wil ik graag mijn Meester ten dienste staan :-)
In de hal stond inderdaad een behoorlijk buffet uitgestald
en het water liep mij al in de mond. Ik pakte een bordje en bestek en servet
en keek eens wat er allemaal voor lekkers was. Nadat degenen voor mij klaar
waren, pakte ik wat heerlijke hapjes voor Meester en wilde ik teruggaan om Hem
het bord te overhandigen. Alleen botste ik tegen de Meesteres op die mij net
'zeikerdje' had genoemd en kon ik het niet laten haar met een vork in haar bil
te prikken. “Ohhhoh! raven, wat doe je nu!!!” riep de Meesteres
behoorlijk luid door de hal. “Mij met een vork in mijn bil prikken? Wat
zal je Meester daarvan denken, als ik het Hem straks vertel? Pas maar op jij!!”
Ik sloeg haar dreigement lachend in de wind en huppelde vrolijk naar mijn Meester,
ik bood Hem zijn bord aan en wenste Hem “Eet smakelijk, Meester. Gelukkig
mocht ik daarna ook iets voor mijzelf halen dus ik liep snel weer even terug
naar het buffet, alwaar de Meesteres nog steeds stond. Nu kennen wij elkaar
wel een beetje en ik weet dat zij het meestal wel leuk vindt als ik een geintje
uithaal. Maar deze keer kon ik nu niet echt aan haar gezicht zien of ze haar
dreigement zou uitvoeren of niet. En eigenlijk vind ik het gewoon heerlijk om
haar af en toe flink uit te dagen. Om er nog maar een schepje bovenop te doen,
stak ik mijn tong uit tegen haar en laadde mijn eigen bord vol. Hoe bedoel je,
risico nemen? ;-)
Meester en ik zaten net heerlijk te eten met nog wat andere gasten aan onze
tafel, toen op het podium een sessie begon van een Meester met zijn slavin.
Terwijl ik mijn mond vol had met saté, kreeg ik een kijkje in het binnenste
van deze slavin, aangezien haar Meester een doorzichtige dildo in haar kutje
had gedaan. “Smakelijk eten, Meester” grinnikte ik Meester toe.
Ach ja, eten en SM, natuurlijk kan dat goed samen.
De sessie was geil en gaaf om te zien en voor ik het wist, was mijn bord ook
leeg. Dus toog ik, na een knikje van Meester, weer naar de bar om nog wat te
drinken te halen, terwijl onze borden al werden weggeruimd. Nadat ik terug was
met wat drankjes van de bar, vroeg ik Meester nogmaals of ik al mocht roken.
Gelukkig kreeg ik nu toestemming voor mijn sigaret en ohoh, wat was deze verslaafde
slavin weer blij met haar sigaretje.
“Zo raven, we hebben heerlijk gegeten en gedronken,
jij hebt je sigaretje mogen roken. Dan wordt het nu tijd om eens eventjes de
ruimtes te gaan bekijken. Eens zien wat er allemaal gaande is” sprak Meester
en stond op met mij in Zijn kielzog. Beneden in de kelder waren verschillende
stellen al flink aan het spelen en twee verhitte slavinnen stonden elkaar lekker
op te geilen, terwijl de Meesters hun achterkantjes aan het bewerken waren met
zwepen en handen. Verlekkerd keek ik rond en zag aardig wat zwepen e.d. aan
de rekken langs de muren hangen.
Daarna gingen we naar de suite boven en ook daar was het flink druk. Aan het bondage rek stond een slaaf die er flink van langs kreeg van zijn Meesteres. Een stel zat geamuseerd toe te kijken hoe hij stond te kronkelen en genieten. Een andere Meesteres liet haar laarzen likken door haar slaaf, terwijl zij haar puntige nagels over zijn rug kraste. En een derde slaaf lag de gynaecologenstoel met de benen gespreid, terwijl zijn Meesteres een dildo in zijn kontgat duwde. Een geil gezicht wel om te zien, moet ik eerlijk zeggen. Ikzelf vind openbaar 'anaal gedoe' eigenlijk knap genant en probeer er altijd onderuit te komen wanneer Meester hiermee dreigt. Een keer eerder kon ik hier niet onderuit komen en nog steeds krijg ik last van plaatsvervangende schaamte als ik hieraan terug denk.
"Wij kijken nog eventjes beneden en dan kun je Mijn koffer ook eventjes uit de kleedruimte halen, raven" zei Meester en meteen was ik weer alert. Wanneer er zoveel om mij heen gebeurt, kan het nog wel eens voor komen dat mijn gedachten afdwalen. Maar wanneer Meester mijn naam noemt of Zijn bekende fluitje blaast, ben ik meteen vol aandacht. In de kleinere speelruimte beneden was het ook een drukte van jewelste, dus besloot Meester om Zijn koffer door mij naar de suite te laten brengen. Gelukkig mocht ik nu wel eerst eventjes naar het toilet van Meester, want ik piepte dat ik 'op klappen stond'. Begrijpelijk dat Meester mij dit nu toestond, want een sessie onderbreken voor een plaspauze kan natuurlijk niet :-)
Gewapend met Meesters koffer liep ik achter Hem de trap weer op naar de suite en gelukkig was het grote bondagebed geheel vrij. Meester opende Zijn koffer en gebood mij alvast mijn kleding geheel uit te trekken. Gelukkig heb ik niet echt veel moeite meer met naakt zijn, daar was ik nu wel blij om. Meester heeft mij geleerd dat ik mijn lijf net zo lekker en mooi kan vinden als dat Hij dat vindt. Dus geniet ik er eigenlijk vaak wel van om naakt te zijn. Geniet ik van geile of bewonderende blikken van anderen als ik in volle glorie voor mijn Meester sta.
Ik moest op mijn buik gaan liggen op het grote bondagebed, armen en benen wijd gespreid. Ik zag Meester touw in Zijn handen nemen en Hij maakte mijn handen en voeten vast aan de spijlen rondom het bed. Wanneer Hij zo bezig is om mij vast te zetten, krijg ik een heerlijk gespannen gevoel. Een gespannen, opgewonden gevoel maar wat mij soms ook een knoop in mijn buik doet geven. Wat zou Hij van plan zijn, kan ik eraan voldoen, kan ik pijn verdragen? Misschien gekke gedachten voor iemand die toch wel een flinke masochistische inslag heeft, maar ook ik heb vaak mijn twijfels over mijn eigen kunnen en zeg dat dan ook weleens tegen Meester. Eigenlijk verdwijnen die twijfels wel meteen zodra de eerste zweepslagen mijn lijf raken, want dan ben ik niet zo met denken bezig, eerder met incasseren, ondergaan en genieten. Okay, soms wat gillen of niet-zulke-nette-woorden roepen :-)
Zo heel af en toe kon ik mijn hoofd oprichten om in de spiegel naar Meesters ogen te kijken. Dat contact heb ik dan even nodig, om te laten zien dat ik er nog ben (alsof Meester dat zelf niet zou zien)
Ook vind ik het een zalig, maar ook geil gezicht om de blik in Meesters ogen te zien wanneer Hij bezig is. Die heerlijke sadistische blik, dat trekje om Zijn mond en soms wat zweetdruppeltjes te zien van inspanning. Ik denk toch dat ik maar eens probeer iemand hiervan een foto te laten nemen, dan hang ik die boven het bed :-)
Deze keer was ik van plan om eens, zomaar vanuit mijzelf, de zweepslagen te tellen. Stel je voor dat Meester het zou vragen, dan zou ik eindelijk het goede aantal in één keer kunnen melden. Dat zou eens leuk zijn voor de verandering, Meester zou niet weten wat Hij zou horen. Maar de slagen van Meesters zweep en de rijzweep brachten mij al zo snel in vervoering en eigen wereld, dat ik het tellen al snel vergat. Op dat moment was ik eigenlijk alleen nog maar bezig met mij schrap zetten voor de volgende slag, soms een scherpe proberen te ontwijken door mijn lijf te kronkelen. Of ik was bezig naar adem te happen, omdat die ene tik mij wel flink zeer deed. Ik wist nog wel uit te brengen dat 'het een kutzweep' was en Meester zei: "Wat zeg je daar, raven?" Niets, Meester, dank U...
Meesters stem bracht mij terug in de ruimte: "Hoeveel slagen waren dat, raven?"
Totaal verbaasd probeerde ik mijn hoofd op te richten naar Meester en keek Hem vol ongeloof aan. 'Verdorie, nou had ik dus echt moeten tellen. En ik weet het niet' schoot door mijn hoofd, terwijl ik mij de laatste minuten probeerde te herinneren. "Ehmm, Meester" stamelde ik "ik geloof een stuk of acht?"
"Weet je dat zeker, raven?" grijnsde Meester mij toe. "Ik geloof van wel ja. Ja, volgens mij waren het acht slagen, Meester" hoorde ik mijzelf niet echt overtuigd zeggen.
"Nou goed, dan houden we het op acht slagen. Ik had zelf niet geteld, maar acht vind ik wel prima eigenlijk. Acht slagen met de cane dus, he?"
Ik voelde mij genaaid, voor de gek gehouden en voor
joker liggen. Eerst van plan zijn om te tellen, het vervolgens gewoon domweg
vergeten en vervolgens afgerekend te worden op een geschat aantal, terwijl Meester
zelf niet eens had geteld! Nu had ik natuurlijk wel een bijdehandte opmerking
kunnen maken, maar tja...dat doe ik eigenlijk wel vaker en daar word ik dan
op afgerekend (uiteraard). Nu echter zat ik niet echt te wachten op eventuele
verdubbeling van caneslagen, dus hield ik mijn mond maar en zuchtte ik eens
diep. Ik hoorde Meester rommelen bij Zijn koffer en ik voelde een rare spanning
naderen, wat ik altijd krijg als ik weet dat de cane eraan komt. Ik haat de
cane, maar ik hou er ook van, hoe dubbel is dat altijd. "En verlang je er al
naar, raven?" hoorde ik Meester nu vragen en ik probeerde er, zoals bijna altijd,
onderuit te komen bevestigend te antwoorden. "Goed, je krijgt er acht, zoals
ik al eerder zei. Tel maar netjes mee.." 'God, wat vernederend dat ik zoveel
van dat vervloekte ding hou...' Met pijn en moeite telde ik de acht slagen mee
en iedere keer weer kwam de pijn vertraagd op. De eerste 2 seconden leek het
nog mee te vallen, maar dan sloeg de cane pas echt toe en voelde ik de echte
pijn ervan. Gelukkig was Meester zo 'lief' mij rustig te slaan met de cane,
zodat ik de echte werking ervan kon voelen. Toen ik bij 'acht' was, bedankte
ik Meester snel en wilde ik mijzelf eventjes heeeel zielig vinden vanwege de
pijn. Maar wat schetste mijn verbazing?? "Zoooooo, dat waren er acht op je rechterbil,
raven. Maar dat was alleen de rechter, de linker krijgt er natuurlijk ook acht
te voelen.
Ben je er klaar voor, raven?" 'Ohhhhhhhhhh, krijg ik er nu nog meer, Meester??
Ik heb er toch al acht gehad? Moet het op allebei dan? Moet het echt, Meester?
Dat is toch niet eerlijk?? jammerde ik. Meester was onverbiddelijk en genoot
van het spelletje wat Hij met mij speelde. Hij liep om het bed heen, zodat mijn
linkerbil makkelijk te bereiken was voor Hem. Toen de eerste caneslag mijn linkerbil
raakte, voelde ik mijzelf enigszins wegzakken alsof een warme pijn door mijn
hele lijf trok. Wel kon ik er nog voor zorgen dat ik meetelde met de slagen,
bang als ik was voor nog meer caneslagen. Zuchtend, steunend en lijdend onderging
ik Meesters genot op mijn geheel eigen wijze en ik prees mijzelf gelukkig. Nogmaals
bedankte ik Meester en mijn stem klonk al stukken minder krachtig of brutaal
als tevoren. Weer hoorde ik Meester rommelen bij Zijn koffer, maar nu voelde
ik koelte aan mijn billen. Alleen was dit maar van korte duur want een snijdende,
warme pijn kwam ervoor in de plaats en ik herkende dit als het zoete venijn.
Zo noem ik de paardeharenzweep van Meester..een zoet venijn. Dat is één van
die heerlijke folteringen waarop ik zelfs kan klaarkomen en Meester geniet daarvan.
Gelukkig drong dan ook tot mij door dat Meester zei: "Je mag, raven" Ik zat
aan het topje van pijn verdragen en juist dat aan de top zitten zorgde ervoor
dat ik grommend en kronkelend klaarkwam. En juist door dat kronkelen voelde
ik weer des te meer dat mijn handen vastzaten en ik ook daar beperkt werd in
mijn bewegingen. Een storm raasde door mijn lijf en deed mij naar adem happen.
"Stop alsjeblieft niet, doorgaan Meester!" zou ik willen schreeuwen en nog een
keer kwam ik klaar en voelde ik mijn lijf schudden op het bed. Nadat mijn storm
was uitgeraasd merkte ik dat Meester mijn handen en voeten losgemaakte en naast
mij kwam zitten op het bed. Na zoiets heb ik altijd veel behoefte aan lichamelijk
contact met Hem en ik kan dan gewoon niet stoppen met zoentjes geven waar ik
maar kan :-) "Zo, dit was een lekkere afstraffing van jouw soms wat uitdagende
gedrag, raven" grinnikte Meester en Hij nam mijn zoentjes en bedankjes hiervoor
in ontvangst en terloops likte ik nog wat zweepdruppeltjes van Meesters voorhoofd.
Langzaam kon ik nu opstaan van het bed en zag ik Meester Zijn spullen weer in
de koffer stoppen, evenals mijn kleren. Ik keek wel eventjes verbaasd, want
moest ik nu geheel naakt naar beneden?? Maar nee, ik moest nu naast het bed
blijven staan met mijn armen omhoog, terwijl Meester nu een heeeel lang touw
in Zijn handen had. Hij wilde nu een nieuwe manier van bondage uitproberen,
dus gebood Meester mij rustig te blijven staan en mee te bewegen waar nodig.
Zodra het touw mijn lichaam raakte en het strakker trok, voelde ik een heerlijke
rust over mij heen komen. Maar ook wat pijnlijke momenten, want het touw ging
over mijn nog nagloeiende huid heen en dat voelde ik goed. Het touw ging ook
tussen mijn benen door en drukte geil tegen mijn klit aan en trok mijn billen
omhoog. Het leek alweer of ik ging zweven, zeker toen Meester dichtbij mijn
gezicht stond en ik Zijn warme adem voelde. Als vanzelf sloten mijn ogen en
tuitte ik mijn lippen, om zo te proberen een kus te krijgen van Hem (die ik
eigenlijk ook altijd krijg). Steviger en strakker werd de bondage, die mijn
gehele bovenlijf omsnoerde. Moeilijker werd het wel om gewoon adem te halen,
dus probeerde ik zoveel mogelijk vanuit mijn onderbuik adem te halen. Een andere
Meester met zijn slavin keken ook toe hoe Meester deze prachtige bondage aanlegde
en dat gaf mij een gevoel van trots. Trots als Meesters werk bewonderd wordt
en door anderen geprezen. En als juist dan op zo'n moment alleen maar over de
bondage wordt gesproken en niet over mij, krijg ik helemaal een apart gevoel
over mij heen. Dat ik hierin onbelangrijk ben, ondergeschikt aan hetgeen Meester
zelf doet, maakt dat ik een heel voldaan gevoel krijg als slavin. Ik ben er
voor Hem, om Hem ten dienste te staan, om Hem ter wille te zijn en zo wil ik
ook zijn, van en voor Hem. Ik dwaal af...
De bondage was af en ik was me zeer bewust hiervan,
omdat ik maar matig kon ademhalen op deze manier. Iedere teug die ik nam, was
beperkt. En beperkt zijn, daar draait het toch ook wel om, in een bondage. Deze
was prima geslaagd dus, dank je wel Meester.
Ik mocht de bondage eventjes bekijken in de spiegel en ik draaide om en om zodat
ik voor- en achterkant kon zien. Het bijzondere trouwens van deze bondage voor
mijzelf was het aparte gevoel wat ik hierbij kreeg. Mijn armen en benen waren
nog geheel vrij, ik kon lopen als ik mocht. Maar deze bondage gaf mij het gevoel
alsof ik volledig vaststond, ik had denk ik niet eens kunnen lopen, al wilde
ik, zo vast voelde alles. Nu moest ik mijn hoge hakken nog wel aandoen van Meester,
want zomaar overal op blote voeten lopen is niet zo verstandig.
Alleen bleek dit sneller gezegd dan gedaan, want de touwen zaten nu eenmaal
ook tussen mijn benen door en schuurden tegen mijn klit en kontgaatje aan tijdens
het bukken. Dit bemoeilijkte het aantrekken van de schoenen en duurde het nog
langer allemaal, zeker ook omdat er lange veters aan mijn schoenen zitten die
om mijn enkels gestrikt moeten worden. Wat een klus, zeg! Vanuit mijn ooghoeken
zag ik Meester staan glimlachen hierom en als ik eraan terugdenk, moet het ook
wel een vermakelijk gezicht zijn geweest.
Daarna ruimde ik het bed nog even netjes op, zodat anderen hier ook nog gebruik
van konden maken en liep rustig achter Meester aan naar de clubruimte.
Uiteraard mocht ik, naakt in bondage, aan de bar nog
wat te drinken halen voor ons en werd de bondage bewonderd. Om en om moest/mocht
ik draaien en kon iedereen bekijken hoe en waar alle touwen langs en doorheen
liepen, pfftttttt.... De Meesteres (die mij 'zeikerdje' had genoemd) bekeek
de bondage ook nog even en merkte op dat mijn huid flink rood was en 'ik zeker
een flink pak slaag had gekregen'. Daarbij knipoogde ze enigszins vals naar
mij en tot op heden verdenk ik haar ervan iets in Meesters oor te hebben gefluisterd
over een 'vork'.
Toen ik uiteindelik een beetje kon uitpuffen, kreeg ik nu meteen toestemming
om een 2e sigaret te roken. Lief van Meester, dat gaf mij nu verder de gelegenheid
om rustig op aarde terug te komen. Gesprekken die nog gevoerd werden, moesten
het zonder mijn deelname doen, want ik gonsde en zweefde nog tussen pijn en
genot. Ik vond het allemaal wel best eigenlijk, zolang niemand mij maar iets
vroeg :-)
Alleen toen na een tijdje weer de stem van de clubeigenaar rondschalde om het
dessert aan te kondigen, bleek ik toch wel redelijk 'bij' te zijn. Na alweer
een knikje van Meester, trippelde ik in bondage naar het dessertbuffet en laadde
ik nogmaals Meesters bordje halfvol en daarna de mijne.
Wat een lekkere verrassing om dan ook nog aardbeienkwarktaart, koffie, kaasjes
en mokkataart met overheerlijke nootjes te mogen proeven, zeg.
Echter, toen Meester en ik uiteindelijk afscheid gingen nemen van iedereen,
ik nogmaals toestemming vroeg om het toilet te bezoeken, was Meesters antwoord
hierop: “Nee raven, anders wordt de bondage nat en dat wil je toch niet?
Je wacht maar tot we thuis zijn”
Verbeeldde ik het mij nu of hoorde ik daar iemand 'zeikerdje' fluisteren??
Diep in de nacht werd ik verlost van de bondage, de
ropemarks hiervan zijn nog lang in mijn huid gebleven. Een dubbele verlossing
werd het dus, aangezien ik eindelijk naar het toilet mocht en kon.
Verlossing, verrassing, verademing.. Meester was er alweer in geslaagd deze
avond een totale verrassing te laten zijn en daar dank ik Hem voor uit de grond
van mijn hart. Wel vraag ik Hem na afloop van zo'n heerlijke avond ook of Hij
ervan genoten heeft, want dat vind ik wel heel erg belangrijk. Niet alleen ik
moet genieten, maar mijn Meester bovenal. Dus heb ik op gepaste wijze mijn Meester
nogmaals laten genieten van Zijn bezit, als dank voor Zijn creativiteit en Meesterschap
(en natuurlijk ook omdat ik vreselijke zin had in dat Meesterlijke lijf :-)))
Van en voor Jou, Meester.
Raven{MrBert}
